Οι υμνογράφοι ανά εποχές και κυρίως κατά την Τουρκοκρατία δεν έμειναν ασυγκίνητοι από τις θηριωδίες των κατακτητών. Μέσω της ποιητικής τους γραφίδας εξέφρασαν με το γλαφυρότερο τρόπο τον πόνο και τον αποτροπιασμό για τη θυσία των μαρτύρων, παράλληλα όμως και την παράκληση προς τον Θεό για την ανάπαυσή τους. Τέλος, με τους νέους ύμνους προσέφεραν εγκώμιο τερπνό προς τους μάρτυρες, καθώς η θυσία τους τελέστηκε για χάρη του Γένους και της Πίστης.

Στην εκδήλωση παρουσιάζονται κανόνες και ύμνοι που εκφράζουν αυτό ακριβώς το περιεχόμενο: τη σύζευξη θρήνου και θριάμβου, πόνου και επαίνου, λύπης και ελπίδας για τη θυσία των απλών ανθρώπων, των μαρτυρικώς πεσόντων και εν πίστει τετελειωμένων. Θα παρουσιαστούν υμνογραφήματα, συντεθειμένα από λογίους του Γένους, για τη Σφαγή της Χίου (1822), για τους πατέρες των νήσων Στροφάδων (1537), για όλους του Νεομάρτυρες της Τουρκοκρατίας κ.ά.

Πρόκειται για μια απολύτως πρωτότυπη παραγωγή, προϊόν σχετικής έρευνας, φιλολογικής και μουσικής. Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στην επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.