Το μοιρολόι της Παναγίας στον Άγιο Χαράλαμπο Βαρβασίου της Χίου είναι ένα μικρασιάτικο έθιμο που προέρχεται από τους πρόσφυγες της Κάτω Παναγιάς.

Πρόκειται για ένα δημοτικό τραγούδι που αφηγείται τη μαρτυρική πορεία και Σταύρωση του Χριστού μέσα από τον συναισθηματικό κόσμο της τραγικής Μάνας, της Παναγίας μας. Σύμφωνα με την παράδοση το τραγουδούσαν κυρίως οι γυναίκες το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, μετά τη Σταύρωση και μέχρι το ξημέρωμα, ενώ παράλληλα στόλιζαν τον Επιτάφιο. Το έθιμο αυτό μεταφέρθηκε στη Χίο με την προφορική παράδοση από Μικρασιάτες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Βαρβάσι της Χίου και έχτισαν τον Ιερό Ναό του Αγίου Χαραλάμπους. Στη μορφή που είναι σήμερα διασώθηκε από την Αργυρώ Κουρίδου η οποία καταγόταν από την Ερυθραία και ήρθε στη Χίο ως πρόσφυγας το 1922. Σήμερα 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή οι ενορίτες του Αγίου Χαραλάμπους συνεχίζουν να τηρούν το έθιμο αυτό με τη σκέψη τους στις αλησμόνητες πατρίδες του Ελληνισμού.